19 نکته برای بررسی مزایا و معایب استخوان دادن به سگ
- ✳️
نوع استخوان:
استخوان های پخته و استخوان های کوچک خطرناک تر از استخوان های خام و بزرگ هستند. استخوان های پخته به راحتی خرد می شوند و میتوانند باعث آسیب جدی به دستگاه گوارش سگ شوند. - ✳️
اندازه استخوان:
استخوان باید به اندازه کافی بزرگ باشد که سگ نتواند آن را به طور کامل ببلعد. - ✳️
سن و نژاد سگ:
سگ های جوان تر و نژادهای بزرگ تر ممکن است به استخوان های قوی تری نیاز داشته باشند. - ✳️
معده حساس:
اگر سگ شما معده حساسی دارد، از دادن استخوان به او خودداری کنید یا قبل از آن با دامپزشک مشورت کنید. - ✳️
نظارت:
هنگام دادن استخوان به سگ، همیشه او را تحت نظر داشته باشید. - ✳️
زمان بندی:
زمان دادن استخوان را محدود کنید تا از خوردن بیش از حد آن توسط سگ جلوگیری شود. - ✳️
بهداشت:
استخوان را قبل از دادن به سگ به خوبی بشویید. - ✳️
اجتناب از استخوان های پخته:
هرگز استخوان های پخته (مرغ، گاو، ماهی و غیره) به سگ خود ندهید. این استخوان ها شکننده هستند و میتوانند به قطعات تیز تبدیل شوند و باعث خفگی یا آسیب داخلی شوند. - ✳️
انتخاب استخوان خام:
استخوان های خام گزینه ایمن تری هستند، اما باز هم باید با احتیاط مصرف شوند. - ✳️
منبع استخوان:
استخوان ها را از یک منبع معتبر تهیه کنید تا از کیفیت و سلامت آنها مطمئن شوید. - ✳️
مراقبت از دندان:
جویدن استخوان میتواند به پاکسازی دندان های سگ کمک کند. - ✳️
تامین مواد معدنی:
استخوان ها حاوی مواد معدنی مانند کلسیم و فسفر هستند که برای سلامت استخوان های سگ مفید هستند. - ✳️
تحریک ذهنی:
جویدن استخوان میتواند یک فعالیت تحریک کننده ذهنی برای سگ باشد و از خستگی و بی حوصلگی او جلوگیری کند. - ✳️
احتمال خفگی:
تکه های کوچک استخوان میتوانند باعث خفگی شوند. - ✳️
آسیب به دندان ها:
جویدن استخوان های سخت میتواند باعث شکستگی دندان های سگ شود. - ✳️
انسداد روده:
خوردن تکه های بزرگ استخوان میتواند باعث انسداد روده شود. - ✳️
یبوست:
خوردن بیش از حد استخوان میتواند باعث یبوست شود. - ✳️
آسیب به لثه ها و دهان:
لبه های تیز استخوان میتوانند باعث آسیب به لثه ها و دهان سگ شوند. - ✳️
آلودگی باکتریایی:
استخوان های خام میتوانند حاوی باکتری هایی مانند سالمونلا باشند.
اگر در مورد دادن استخوان به سگ خود تردید دارید، همیشه با دامپزشک مشورت کنید. دامپزشک میتواند با توجه به سن، نژاد، وضعیت سلامتی و سابقه پزشکی سگ شما، بهترین توصیه را به شما ارائه دهد.
با در نظر گرفتن این نکات و با احتیاط و نظارت دقیق، میتوانید تصمیم بگیرید که آیا دادن استخوان به سگتان گزینه مناسبی است یا خیر.
استخوان جویدن میتواند به پاکسازی دندان های سگ و کاهش جرم و پلاک کمک کند. این عمل به تحریک تولید بزاق نیز کمک می کند که به نوبه خود به شستشوی دهان و از بین بردن باکتری ها کمک می کند.
البته، این کار جایگزین مسواک زدن منظم دندان های سگ نمی شود، اما میتواند به عنوان یک مکمل مفید عمل کند.
استخوان های خام، به دلیل بافت خاص خود، در این زمینه مؤثرتر از استخوان های پخته شده هستند.
دقت کنید که استخوان به تنهایی نمیتواند مشکلات دندانی شدید را برطرف کند و در صورت وجود جرم زیاد، نیاز به جرم گیری حرفه ای توسط دامپزشک است.
همیشه بعد از جویدن استخوان، دندانهای سگ خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید تکه های استخوان بین دندان ها گیر نکرده باشند.
بهرهگیری از استخوان به عنوان پاک کننده دندان باید تحت نظر شما انجام شود تا از بلعیدن قطعات بزرگ جلوگیری شود.
2. تحریک ذهنی:
جویدن استخوان میتواند برای سگ ها یک فعالیت تحریک کننده ذهنی باشد. این کار میتواند آنها را برای مدت طولانی سرگرم کند و از بروز خستگی و بی حوصلگی جلوگیری کند. سگ هایی که به طور منظم استخوان می جوند، کمتر احتمال دارد رفتارهای مخرب مانند جویدن وسایل خانه را نشان دهند. این فعالیت به ویژه برای سگ های باهوش و پرانرژی مفید است. انتخاب استخوان مناسب که سگ شما را به چالش بکشد، اهمیت زیادی دارد. همیشه استخوان را در دسترس سگ قرار ندهید تا ارزش آن حفظ شود و به عنوان یک پاداش خاص باقی بماند.
3. مواد مغذی:
استخوان ها منبع خوبی از مواد مغذی مانند کلسیم، فسفر و سایر مواد معدنی هستند که برای سلامت استخوان ها و مفاصل سگ ضروری هستند. استخوان های خام مغذی تر از استخوان های پخته شده هستند، زیرا حرارت میتواند برخی از مواد مغذی را از بین ببرد. استخوان به تنهایی نمی تواند تمام نیازهای تغذیه ای سگ را برآورده کند و باید به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل در نظر گرفته شود. اگر سگ شما رژیم غذایی خاصی دارد، قبل از دادن استخوان با دامپزشک خود مشورت کنید. برخی از استخوان ها حاوی مغز استخوان هستند که منبع غنی از چربی ها و ویتامین ها است. در مصرف مغز استخوان احتیاط کنید، زیرا چربی زیاد میتواند منجر به پانکراتیت شود.
4. خطر خفگی:
یکی از بزرگترین خطرات جویدن استخوان، خطر خفگی است. سگ ها ممکن است قطعات بزرگی از استخوان را ببلعند که میتواند در گلو یا دستگاه گوارش آنها گیر کند. همیشه سگ خود را هنگام جویدن استخوان تحت نظر داشته باشید. استخوان های کوچک یا آنهایی که به راحتی خرد می شوند، خطر خفگی بیشتری دارند. استخوان های پخته شده شکننده تر هستند و بیشتر احتمال دارد به قطعات تیز خرد شوند. استخوان را به اندازه ای انتخاب کنید که سگ نتواند آن را به راحتی ببلعد. اگر متوجه شدید که سگ شما در حال خفه شدن است، فورا با دامپزشک تماس بگیرید. آموزش کمک های اولیه در مواقع خفگی میتواند بسیار مفید باشد.
5. آسیب به دستگاه گوارش:
قطعات تیز استخوان میتوانند به دهان، مری، معده یا روده سگ آسیب برسانند. این میتواند منجر به خونریزی، عفونت و سوراخ شدن دستگاه گوارش شود. علائم آسیب به دستگاه گوارش شامل استفراغ، اسهال، بی حالی، کاهش اشتها و درد شکم است. اگر متوجه هر یک از این علائم شدید، فورا با دامپزشک تماس بگیرید. استخوان های پخته شده به دلیل شکنندگی بیشتر، خطر آسیب به دستگاه گوارش را افزایش می دهند. استخوان های خام نرم تر هستند و احتمال آسیب رساندن به دستگاه گوارش کمتر است. تغذیه بیش از حد استخوان میتواند منجر به یبوست شود. هنگام انتخاب استخوان، به اندازه و قدرت جویدن سگ خود توجه کنید.
6. مشکلات دندانی:
اگرچه جویدن استخوان میتواند به پاکسازی دندان ها کمک کند، اما میتواند باعث شکستگی دندان ها نیز شود. این امر به ویژه در مورد سگ هایی که جویدن قوی دارند، بیشتر صادق است. علائم شکستگی دندان شامل درد، حساسیت به سرما، و خونریزی از دهان است. اگر متوجه شدید که سگ شما دندان شکسته دارد، باید فورا به دامپزشک مراجعه کنید. استخوان های سخت مانند استخوان ران گاو بیشتر احتمال دارد باعث شکستگی دندان ها شوند. استخوان های نرم تر مانند گردن مرغ گزینه ایمن تری هستند. همیشه استخوان را به اندازه ای انتخاب کنید که سگ بتواند آن را بجود، اما نه آنقدر سخت که باعث آسیب به دندان ها شود. در صورت مشاهده هرگونه نشانه از ناراحتی در هنگام جویدن، استخوان را از سگ بگیرید.
7. آلودگی باکتریایی:
استخوان های خام میتوانند حاوی باکتری هایی مانند سالمونلا و ای کولی باشند که میتوانند برای سگ و انسان مضر باشند. هنگام دست زدن به استخوان های خام، اقدامات احتیاطی ایمنی مواد غذایی را رعایت کنید. دست های خود را به طور کامل بشویید و سطوحی را که استخوان با آنها تماس داشته است، ضد عفونی کنید. سالمونلا و ای کولی میتوانند باعث اسهال، استفراغ و تب در سگ ها شوند. سگ هایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت باکتریایی هستند. قرار دادن استخوان در فریزر قبل از دادن آن به سگ میتواند به کاهش خطر آلودگی باکتریایی کمک کند. به طور منظم محل خواب و ظروف غذای سگ خود را تمیز کنید. قبل از دادن استخوان خام به سگ، با دامپزشک خود مشورت کنید.
8. یبوست:
تغذیه بیش از حد استخوان میتواند منجر به یبوست شود، زیرا استخوان حاوی مقدار زیادی کلسیم است که میتواند مدفوع را سفت کند. علائم یبوست شامل تلاش برای دفع مدفوع، مدفوع سفت و خشک، و بی حالی است. اگر فکر می کنید سگ شما یبوست دارد، با دامپزشک خود تماس بگیرید. افزودن فیبر به رژیم غذایی سگ میتواند به رفع یبوست کمک کند. مقدار استخوانی که به سگ خود می دهید را محدود کنید. تغذیه استخوان را با وعده های غذایی دیگر متعادل کنید.
9. وزن:
مغز استخوان چربی زیادی دارد و میتواند باعث افزایش وزن سگ شود. افزایش وزن میتواند منجر به مشکلات سلامتی مختلفی از جمله دیابت، بیماری های قلبی و آرتروز شود. اگر سگ شما مستعد اضافه وزن است، استخوان هایی با مغز استخوان کم را انتخاب کنید. مقدار مغز استخوانی که به سگ خود می دهید را محدود کنید. به طور منظم وزن سگ خود را کنترل کنید. برای تعیین مقدار مناسب استخوان برای سگ خود، با دامپزشک خود مشورت کنید.
10. پانکراتیت:
مصرف بیش از حد چربی، به ویژه مغز استخوان، میتواند منجر به پانکراتیت شود، التهاب لوزالمعده. علائم پانکراتیت شامل استفراغ، اسهال، درد شکم و بی حالی است. اگر مشکوک هستید که سگ شما پانکراتیت دارد، فورا با دامپزشک تماس بگیرید. پانکراتیت میتواند یک بیماری جدی و حتی تهدید کننده زندگی باشد. استخوان های حاوی مغز استخوان را با احتیاط به سگ بدهید. سگ هایی که سابقه پانکراتیت دارند، نباید مغز استخوان مصرف کنند. مقدار چربی را در رژیم غذایی سگ خود محدود کنید.
11. نوع استخوان:
استخوان های بزرگتر و سنگین تر معمولاً ایمن تر از استخوان های کوچکتر هستند. استخوان های ران گاو، استخوان های T شکل و استخوان های ساق پا انتخاب های خوبی هستند. استخوان های گردن مرغ و بال مرغ گزینه های نرم تری هستند که برای سگ های کوچکتر مناسب هستند. از دادن استخوان دنده به سگ خود خودداری کنید، زیرا به راحتی خرد می شوند. همیشه استخوان را تحت نظر سگ خود قرار دهید.
12. اندازه سگ:
اندازه سگ شما باید در انتخاب نوع و اندازه استخوان مورد توجه قرار گیرد. سگ های بزرگتر میتوانند استخوان های بزرگتر و سخت تری را بجوند، در حالی که سگ های کوچکتر به استخوان های کوچکتر و نرم تری نیاز دارند. دادن استخوان بزرگ به سگ کوچک میتواند باعث خفگی شود. دادن استخوان کوچک به سگ بزرگ ممکن است باعث بلعیدن کامل استخوان شود. استخوان را با توجه به اندازه دهان و قدرت جویدن سگ خود انتخاب کنید. اگر در مورد انتخاب استخوان مناسب برای سگ خود مطمئن نیستید، با دامپزشک خود مشورت کنید. همیشه سگ خود را هنگام جویدن استخوان تحت نظر داشته باشید.
13. سن سگ:
سن سگ شما نیز باید در انتخاب استخوان مورد توجه قرار گیرد. توله سگ ها و سگ های مسن ممکن است دندان های حساسی داشته باشند و نتوانند استخوان های سخت را بجوند. توله سگ ها به استخوان های نرم تری نیاز دارند که برای دندان های در حال رشد آنها بی خطر باشد. سگ های مسن ممکن است مشکلات دندانی داشته باشند و به استخوان های نرم تری نیاز داشته باشند که جویدن آنها آسان باشد. استخوان های مناسب با سن و وضعیت دندانی سگ خود را انتخاب کنید. همیشه سگ خود را هنگام جویدن استخوان تحت نظر داشته باشید. اگر در مورد انتخاب استخوان مناسب برای سگ خود مطمئن نیستید، با دامپزشک خود مشورت کنید.
14. سطح فعالیت سگ:
سطح فعالیت سگ شما میتواند بر میزان استخوانی که میتواند مصرف کند تأثیر بگذارد. سگ های فعال به انرژی بیشتری نیاز دارند و میتوانند مغز استخوان بیشتری مصرف کنند. سگ های کم تحرک به انرژی کمتری نیاز دارند و باید از مصرف بیش از حد مغز استخوان خودداری کنند. مقدار استخوانی که به سگ خود می دهید را با سطح فعالیت او تنظیم کنید. همیشه سگ خود را هنگام جویدن استخوان تحت نظر داشته باشید. اگر در مورد میزان استخوان مناسب برای سگ خود مطمئن نیستید، با دامپزشک خود مشورت کنید. تنظیم رژیم غذایی سگ با سطح فعالیت او به حفظ سلامتی او کمک می کند.
15. تاریخچه پزشکی سگ:
اگر سگ شما سابقه مشکلات گوارشی، پانکراتیت یا سایر مشکلات سلامتی دارد، قبل از دادن استخوان با دامپزشک خود مشورت کنید. برخی از شرایط پزشکی میتوانند مصرف استخوان را برای سگ شما ناامن کنند. دامپزشک شما میتواند به شما در انتخاب نوع مناسب استخوان و تعیین میزان مناسب برای سگ شما کمک کند. همیشه قبل از ایجاد هرگونه تغییر در رژیم غذایی سگ خود با دامپزشک خود مشورت کنید. دانستن سابقه پزشکی سگ به شما در اتخاذ تصمیمات آگاهانه در مورد سلامتی او کمک می کند. با دامپزشک خود یک رابطه قوی برقرار کنید تا بتوانید بهترین مراقبت را برای سگ خود ارائه دهید.
16. نظارت:
همیشه سگ خود را هنگام جویدن استخوان تحت نظر داشته باشید. این به شما امکان می دهد در صورت بروز هرگونه مشکل، مانند خفگی یا شکستگی دندان، به سرعت واکنش نشان دهید. اگر متوجه شدید که سگ شما دندان شکسته دارد، باید فورا به دامپزشک مراجعه کنید. نظارت دقیق میتواند به جلوگیری از مشکلات جدی کمک کند. ایجاد یک محیط امن و کنترل شده برای جویدن استخوان ضروری است.
17. تعویض منظم:
استخوان ها را به طور منظم تعویض کنید. استخوان های قدیمی میتوانند کثیف شوند و باکتری ها را جمع کنند. در ضمن، استخوان های کهنه میتوانند شکننده شوند و خطر خرد شدن آنها افزایش یابد. استخوان ها را هر چند هفته یکبار یا در صورت آسیب دیدگی یا کثیف شدن، تعویض کنید. استخوان های استفاده شده را دور بریزید تا سگ دوباره به سراغ آنها نرود. تعویض منظم استخوان ها به حفظ بهداشت و ایمنی سگ شما کمک می کند. استخوان های جدید را به تدریج معرفی کنید. بهداشت و ایمنی را در اولویت قرار دهید.
18. جایگزین های استخوان:
اگر نگران خطرات مرتبط با دادن استخوان به سگ خود هستید، جایگزین های زیادی وجود دارد که میتوانید به جای آن به او بدهید. این جایگزین ها شامل اسباب بازی های جویدنی، شاخ گوزن، و دنتال استیک ها می شوند. اسباب بازی های جویدنی میتوانند به تحریک ذهن سگ شما و تمیز نگه داشتن دندان های او کمک کنند. شاخ گوزن یک گزینه طولانی مدت است که میتواند برای مدت طولانی سگ شما را سرگرم کند. دنتال استیک ها به طور خاص برای تمیز کردن دندان های سگ طراحی شده اند. جایگزین مناسب برای سگ خود را با توجه به اندازه، سن و سطح فعالیت او انتخاب کنید. همیشه قبل از دادن هرگونه جایگزینی به سگ خود، با دامپزشک خود مشورت کنید.
19. مشورت با دامپزشک:
قبل از دادن هر نوع استخوانی به سگ خود، با دامپزشک خود مشورت کنید. دامپزشک شما میتواند به شما در انتخاب نوع مناسب استخوان، تعیین میزان مناسب و اطمینان از ایمن بودن استخوان برای سگ شما کمک کند. دامپزشک شما بهترین منبع اطلاعات در مورد سلامت سگ شما است. همیشه به توصیه های دامپزشک خود عمل کنید. مشورت با دامپزشک میتواند به جلوگیری از مشکلات احتمالی کمک کند. سلامتی سگ خود را در اولویت قرار دهید. با دامپزشک خود یک رابطه قوی برقرار کنید.
همیشه فکر می کردم استخوان دادن به سگم ساده ترین کار دنیاست تا اینکه یک بار به قیمت یک شب بی خوابی تمام شد. سگم یک استخوان پخته را نصفه قورت داد و تا صبح درگیر دل درد و بی قراری بود. آن شب فهمیدم که هر استخوانی برای سگ مناسب نیست و باید با آگاهی انتخاب شود.
بعضی ها فکر می کنند استخوان فقط برای سرگرمی سگ است، اما من دیدم چطور جویدن استخوان خام دندان های سگم را تمیز نگه می دارد. البته حواسم هست که استخوان را از جای مطمئن بخرم و زیاد در دسترسش نگذارم. اینطوری هم دندان هایش سالم می ماند هم با ولع غیرقابل کنترلی استخوان نمی خورد.
یک اشتباهی که خیلی ها مرتکب می شوند این است که به سگ های کوچک استخوان های بزرگ می دهند. خودم یک بار به سگ ژرمن شپرد دوستم استخوان ران گاو دادم و مشکلی پیش نیامد، اما همان استخوان برای سگ کوچولوی خودم مثل یک تله مرگبار بود. اندازه و جثه سگ واقعا در انتخاب استخوان نقش دارد.
اگر شما هم مثل من عاشق سگ هستید، حتما چیزهای جالبی در این باره تجربه کرده اید. گاهی اوقات بهترین درس ها از همان تجربه های ساده به دست می آید. خوشحال می شوم اگر دوستان دیگر هم نظرات و تجربیاتشان را بنویسند تا همه بتوانیم از آن ها یاد بگیریم.